خازن های قدرت - ساختار خازن های جمعی

خازن های جمعی محصولاتی هستند که در اواسط دهه 1980 توسعه یافتند. ظهور چنین محصولاتی پیشرفت قدرت کشورم است خازن تکنولوژی ساخت به دلیل تأثیر شرایط اتلاف حرارت و سایر عوامل در خازن های سنتی، ظرفیت یک خازن منفرد را نمی توان خیلی زیاد کرد. خازن جمعی مشکل اتلاف گرما را با تنظیم گذرگاه روغن برای اتلاف گرما در گردش و نصب رادیاتور برای محصولات با ظرفیت بالا حل می کند. ظرفیت ایستگاه را می توان تا حد زیادی افزایش داد. ساختار خازن جمعی عمدتاً از واحدهای خازن، براکت برای تثبیت واحدهای خازن، روغن عایق، قطعات عایق، سیم های اتصال، بوشینگ های خروجی، مخازن روغن، دستگاه های جبران روغن، کنترل کننده های دمای فشار، شیرهای فشار شکن و غیره تشکیل شده است.

تعداد مناسبی از واحدهای خازن کاملا مهر و موم شده با پوسته های آهنی در یک جعبه پر از روغن عایق از طریق براکت ها ثابت می شوند. قطعات عایق و روغن عایق عایق بودن پایانه های در معرض خازن ها را از پوسته تضمین می کنند و روغن عایق گرمای ساطع شده توسط خازن ها را به موقع هدایت می کند. عایق خازن جمعی روغن خنک کننده عملکرد عایق و انتقال حرارت خوبی دارد، فاصله بین واحدها بسیار کوچکتر از هوا است، به طور کلی 20 ~ 30 میلی متر است، عایق بین ترمینال واحد خازن و کیس و بین هادی ها و غیره در مقایسه با هوا، فاصله را می توان تا حد زیادی کاهش داد.

در مقایسه با خازن فریم، خازن جمعی ظرفیت بزرگ، حجم کم و ردپای کوچکی دارد. علاوه بر این، پس از نصب خازن جمعی در جای خود، تنها نیاز به اتصال چند پایانه خط خارجی قبل از راه اندازی دارد، بنابراین نصب آن آسان و نگهداری آن آسان است.