مقاومت چیست؟

مقاومت یک جزء الکتریکی یا قطعه الکترونیکی است که مقاومت خاصی در برابر جریان جریان دارد. یک مقاومت می تواند مقدار جریان و ولتاژ یک مدار را تنظیم کند.

[نماد مقاومت] امپدانس مقاومتی جریان جریان را مهار می کند و در نتیجه ولتاژ افت می کند (افت ولتاژ). مقاومت ها به طور گسترده ای در طراحی مدارهای الکتریکی و الکترونیکی استفاده می شوند. مقاومت ها را می توان به عنوان مقاومت های ثابت، مقاومت های متغیر، مقاومت های سیم کشویی، رئوستات های کشویی، مقاومت های کشویی یا مقاومت های قابل تنظیم طبقه بندی کرد. مقاومت های قابل تنظیم معمولاً رئوستات یا پتانسیومتر نامیده می شوند. مقدار مقاومت بر حسب اهم و نماد آن Ω است. در طراحی مدارهای الکتریکی یا الکترونیکی، مقاومت ها یک افت ولتاژ شناخته شده یا رابطه جریان-ولتاژ ایجاد می کنند.

اگر جریان در مدار مشخص باشد (جریان با آمپر A اندازه گیری می شود)، می توان از یک مقاومت برای ایجاد اختلاف پتانسیل شناخته شده (تفاوت ولتاژ) متناسب با جریان استفاده کرد. برعکس، در یک مدار، اگر افت ولتاژ (تفاوت پتانسیل) در دو گره مشخص باشد، می توان از یک مقاومت برای ایجاد جریان شناخته شده ای که متناسب با اختلاف پتانسیل است استفاده کرد. تضعیف کننده یک مقاومت شبکه متشکل از دو یا چند مقاومت است که به عنوان تقسیم کننده ولتاژ نیز شناخته می شود.

مقاومت پایان دهنده (خط پایان دهنده) یک بسته مقاومت یا بلوک مقاومت ویژه است که اغلب برای اطمینان از پایداری سیگنال مدار کلی استفاده می شود. مقاومت های پایانه مانند فیلترها عمل می کنند و نویز الکتریکی تولید شده توسط کابل ها و تجهیزات متعدد را حذف می کنند.