آیا خازن AC خاصیت خود ترمیمی دارد؟

بله، انواع خاصی از خازن های AC دارای خواص خود ترمیم شوندگی هستند، به ویژه آنهایی که از فیلم متالیزه به عنوان ماده دی الکتریک استفاده می کنند. این ویژگی به خازن اجازه می دهد تا زمانی که دی الکتریک در حین کار سوراخ می شود یا آسیب می بیند تا حدی خود را تعمیر کند. مکانیسم خود ترمیمی از خرابی فاجعه بار جلوگیری می کند و طول عمر خازن را افزایش می دهد.

در اینجا نحوه عملکرد فرآیند خوددرمانی به طور کلی آمده است:
1. ساخت فیلم فلزی: خازن هایی با خواص خود ترمیم شوندگی اغلب از فیلم متالیز شده به عنوان دی الکتریک استفاده می کنند. این فیلم با یک لایه نازک از فلز رسوب می کند که به عنوان یکی از الکترودها عمل می کند. اگر قسمت کوچکی از دی الکتریک سوراخ یا آسیب ببیند، لایه فلزی مجاور نقطه آسیب دیده تبخیر می شود و به طور موثر بخش آسیب دیده را از بقیه خازن جدا می کند.

2. تعمیر آسیب موضعی: هنگامی که فیلم متالیزه آسیب می بیند، میدان الکتریکی بالا در نقطه آسیب باعث خرابی الکتریکی مختصری می شود. این خرابی لایه فلزی را در اطراف ناحیه آسیب دیده تبخیر می کند و گسل را پاک می کند و از گسترش بیشتر آن جلوگیری می کند.

3. ادامه عملیات: پس از خود ترمیمی، خازن می تواند به کار خود ادامه دهد، البته با کاهش جزئی در ظرفیت کلی آن. فرآیند خود ترمیمی به خازن اجازه می دهد تا سطح خاصی از عملکرد را حتی پس از تجربه خرابی های دی الکتریک جزئی حفظ کند.

4. بهبود قابلیت اطمینان: با جلوگیری از شکست فاجعه بار، خازن های خود ترمیم شونده قابلیت اطمینان سیستم های الکترونیکی را افزایش می دهند. آنها معمولاً در برنامه‌هایی استفاده می‌شوند که گاهاً ممکن است افزایش ولتاژ یا اضافه بار رخ دهد، مانند منابع تغذیه، مدارهای کارکرد موتور و فیلترهای الکتریکی.

توجه به این نکته مهم است که در حالی که خازن های خود ترمیم شونده می توانند آسیب های جزئی را ترمیم کنند، ممکن است نتوانند بارهای مکرر یا شدید را تحمل کنند. نظارت منظم و رعایت محدودیت های ولتاژ همچنان برای جلوگیری از فشار بیش از حد بر خازن و اطمینان از قابلیت اطمینان مداوم آن ضروری است. علاوه بر این، خازن های خود ترمیم شونده ممکن است ویژگی های الکتریکی کمی متفاوت با خازن های غیر خود ترمیم شونده داشته باشند، بنابراین در نظر گرفتن این تفاوت ها هنگام طراحی مدارها یا سیستم ها بسیار مهم است.