شکست حرارتی به دمای کارکرد دستگاه مربوط می شود و دمای ذاتی Tint به طور کلی برای پیش بینی مکانیسم آسیب دستگاه با افزایش دما استفاده می شود. هنگامی که دما افزایش می یابد، غلظت حامل ni (T) برابر با دمای غلظت دوپینگ بستر ND است. با افزایش دما، غلظت حامل به طور تصاعدی افزایش می یابد. رنگ به غلظت دوپینگ مربوط می شود و رنگ برای دستگاه های معمولی ولتاژ بالا بسیار کمتر از دستگاه های ولتاژ پایین است. دستگاه Tjm به طور کلی به دلیل مواد، فرآیندها و عوامل دیگر بسیار کوچکتر از Tint است. از آنجایی که دستگاه واقعی در تعادل حرارتی کار نمی کند، همچنین لازم است نحوه عملکرد دستگاه در رابطه با دما را نیز در نظر گرفت. به عنوان مثال، در اینورتر، توان مصرفی تولید شده توسط رسانش جریان، حالت قطع ناشی از جریان نشتی است، و مصرف برق تولید شده توسط ولتاژ معکوس بالا در طول فرآیند بازیابی معکوس، همگی باعث افزایش دمای کارکرد دستگاه میشوند و باعث یک حرکت رو به جلو میشوند. بازخورد بین دما و جریان، و Z در نهایت شکست حرارتی رخ می دهد. بنابراین، شکست حرارتی زمانی اتفاق میافتد که چگالی توان حرارتی تولید شده بیشتر از چگالی توان تلف شده تعیینشده توسط سیستم بستهبندی دستگاه باشد. برای جلوگیری از خرابی حرارتی دستگاه، معمولا دمای کارکرد آن کمتر از Tjm نگه داشته می شود.
اگر دستگاه به صورت موضعی شروع به ذوب شدن کرد، نشان می دهد که دیود بازیابی سریع از نظر حرارتی از کار افتاده است. اگر دمای محلی بیش از حد بالا باشد و در ناحیه نقطه چین رخ دهد، باعث ایجاد شکاف در هسته نیز می شود. هنگامی که فرکانس کار دیود بازیابی سریع بالا است، انتقال فرکانس بالا بین حالت شکست و حالت عبور مقدار زیادی انرژی مصرف می کند، شکل خرابی گرمای بیش از حد دستگاه ممکن است متفاوت باشد. با این حال، با افزایش دما، قابلیت مسدود کردن شروع به از بین رفتن می کند و تقریباً تمام پایانه های مسطح در لبه ها شکسته می شوند. بنابراین نقطه آسیب معمولا در لبه دستگاه یا حداقل روی لبه آن قرار دارد.
