ویژگی های خازن های مورد استفاده

خازن های ولتاژ بالا بسیار پایدار هستند و افت ظرفیت خود با فرکانس دما متفاوت است. یعنی خود خازن از کار افتاده و دیگر قابل استفاده نیست. خازن بای پس یک دستگاه ذخیره انرژی است که انرژی را برای تجهیزات محلی فراهم می کند، خروجی رگولاتور را همگن می کند و تقاضای بار را کاهش می دهد. مانند یک باتری قابل شارژ کوچک، یک خازن بای پس را می توان شارژ و به دستگاه تخلیه کرد. بیشتر خازن ها خازن های الکترولیتی با جزء القایی بزرگ هستند، بنابراین فرکانس بالا است. مزیت خازن های ولتاژ بالا سرامیکی در طراحی مدارهای روزمره و کاربردهای عملی این است که نرخ افزایش جریان بسیار زیاد است. خازن های ولتاژ بالا از این ماده نیز پایداری بالایی دارند و از دست دادن ظرفیت خود با فرکانس دما متفاوت است. ساختار سری خاص خود نیز آن را برای عملکرد پایدار طولانی مدت در محیط های قطب ولتاژ بالا مناسب می کند.

به طور کلی، هنگامی که ترک یا حتی پارگی و نفخ روی سطح خازن های ولتاژ بالا ظاهر می شود. یعنی خود خازن ایراد دارد و دیگر نمی توان از آن استفاده کرد. یک مولتی متر همچنین می تواند کیفیت خازن های ولتاژ بالا را اندازه گیری کند. خازن بای پس یک دستگاه ذخیره انرژی است که انرژی را برای تجهیزات محلی فراهم می کند، خروجی رگولاتور را همگن می کند و تقاضای بار را کاهش می دهد. مانند یک باتری قابل شارژ کوچک، یک خازن بای پس را می توان شارژ و به دستگاه تخلیه کرد. جداکننده که به عنوان جداکننده نیز شناخته می شود. تا آنجا که به مدار مربوط می شود، همیشه می توان آن را به یک منبع محرک و یک بار محرک تقسیم کرد. در تئوری (با فرض اینکه خازن یک خازن خالص است)، هر چه خازن بزرگتر باشد، امپدانس کمتر و فرکانس عبور بیشتر می شود.

با این حال، در واقع، بیشتر خازن های بیش از 1μF خازن های الکترولیتی با یک جزء القایی بزرگ هستند، بنابراین فرکانس بالا امپدانس را افزایش می دهد. خازن های ذخیره انرژی شارژ را از طریق یکسو کننده جمع آوری می کنند و انرژی ذخیره شده را از طریق کابل های مبدل به خروجی منبع تغذیه منتقل می کنند.